De brug van Tiberius in Sommières

Onder Romeins bewind liepen door Zuid-Frankrijk meerdere wegen. De voornaamste was ongetwijfeld de via Domitia, die Italië met Spanje verbond. Belangrijke Romeinse steden langs deze heerweg waren Narbonne, Béziers, Nîmes, Cavaillon en Gap. Nîmes was trouwens een belangrijk wegenknooppunt. Liefst zes andere secundaire routes vertrokken vanuit deze stad.

Een van die routes verbond Nîmes via Saint-Cézaire en Calvisson met Toulouse en stak de rivier de Vidourle over in Sommières, het antieke Summidrium. Deze Romeinse weg liep voor een deel nagenoeg parallel met de meer zuidelijke Via Domitia, maar er bleven geen spectaculaire restanten van bewaard. Daardoor is hij nauwelijks bekend. Met uitzondering van de zogenoemde Brug van Tiberius in Sommières, een Romeinse brug over de Vidourle die waarschijnlijk gebouwd werd ergens op het einde van de 1ste eeuw v.C. of het begin van de 1ste  eeuw n.C.. Er is geen informatie over een exacte bouwdatum van de brug bij gebrek aan schriftelijke bronnen uit deze periode. De constructie ervan wordt door de populaire traditie aan keizer Tiberius toegeschreven.

Wellicht had de brug oorspronkelijk een twintigtal bogen. Afhankelijk van de bron spreekt men van zeventien tot tweeëntwintig bogen. De totale lengte bedroeg honderdnegentig meter. Die afmetingen waren voldoende om de natuurlijke bedding van de Vidourle te overspannen en de verbinding tussen de twee oevers te verzekeren, ondanks de talrijke overstromingen van de grillige stroom. De stad Sommières werd pas in de loop van de tiende eeuw gebouwd, voor een deel zelfs op de brug waardoor slechts zeven bogen zichtbaar zijn. De overige bogen zijn opgenomen in de fundamenten en kelders van aangrenzende gebouwen. De meeste ervan zijn nog zichtbaar. Via de Place du Marché en de Rue de la Grave zijn deze nog toegankelijk. De Vidourle werd op die manier eens tuk ingedijkt en dat liet zich later tijdens de overstromingen voelen. Vanaf de 12de en 13de eeuw ontwikkelde Sommières zich tot een belangrijke handelsstad en zal zich dan uitstrekken tot in de bedding van de rivier. Aan weerszijden van de brug bouwde de stad twee torens: de gekanteelde toren van het Belfort en er tegenover de toren van Glaizette die werd verwoest in 1715.

In september 2010, toen ik Sommières bezocht, waren er net zware onweders met hevige regenval geweest. Het gele water van de Vidourle stond hoog en voerde tonnen slib met zich mee. Sommige wegen in de buurt waren wegens wateroverlast onberijdbaar en afgesloten. Maar al bij al viel het mee. Vanwege de schade veroorzaakt door overstromingen heeft de brug in de loop der eeuwen meerdere restauraties ondergaan. Een van de belangrijkste werd uitgevoerd in het midden van de 18de eeuw onder leiding van de waterbouwkundig ingenieur Henri Pitot. Door al deze restauratiewerken onderging de architectuur van de oude brug wijzingen.  Het zichtbare gedeelte van deze brug heeft nauwelijks nog iets te maken met de oorspronkelijke brug gelet op de talloze restauraties sedert de 15de eeuw. Zij veranderden onherroepelijk het voorkomen van de Romeinse brug.