In gesprek met Joos Meesters, Belang van Limburg, 27-28/05/2023
Ook Ambiorix’ status als vrijheidsstrijder moet genuanceerd worden, vindt Nouwen. “Er zijn best wel elementen om te veronderstellen dat Ambiorix en Caesar aanvankelijk op goede voet stonden met elkaar. Zo laat Caesar Ambiorix in een toespraak verwijzen naar de ‘gastvriendschap met de Romeinen’. Caesar bevrijdt ook Ambiorix’ zoon en neef uit de handen van de Atuatuci.” Maar in 54 voor Christus verandert de situatie. “Dan beslissen de Romeinen om anderhalf legioen soldaten bij de Eburonen te kazerneren. De Eburonen zijn kleine boertjes die de bevoorrading van die duizenden soldaten niet kunnen dragen. Er dreigt een hongersnood en het volk is ontevreden. Ambiorix kiest daarop eieren voor zijn geld. Om de macht binnen zijn stam te behouden wisselt hij van kamp en keert hij zich tegen de Romeinen. Als je alles naast elkaar legt, moet je concluderen dat Ambiorix niet de onbaatzuchtige vrijheidsstrijder was, maar een ordinaire opportunist.”
Nadat het Romeinse leger in een hinderlaag gelopen is, neemt Caesar wraak op de Eburonen. Hun dorpen worden vernietigd. Mannen, vrouwen en kinderen worden vermoord of tot slaaf gemaakt. “Je kunt daar zeker van een genocide spreken”, zegt Nouwen. “Niet alleen omdat Caesar uitdrukkelijk vermeldt dat hij de Eburonen wil uitroeien. Bodemonderzoek bewijst ook dat in de vijftig jaar na de Gallische oorlogen het bosbestand toeneemt in Gallië terwijl de oppervlakte akkergrond vermindert. Je kan dus aannemen dat er een significante afname van de bevolking heeft plaatsgevonden.”