In het Openluchtmuseum Van Bokrijk staat een imposante Vlaamse bergschuur. Deze bergschuur hoorde eertijds bij het goed Het Groot Schoeringe. De hoeve Het Groot Schoeringe ligt op het grondgebied Zuienkerke, een landelijke gemeente gesitueerd in de provincie West-Vlaanderen op zo’n 10 km ten noorden van de stad Brugge.
De hoeve is samen met Het Klein Schoeringe ontstaan uit één grote omwalde hoevesite, ‘Scueringhe’ genaamd. Deze grote hofstede was sedert de 13de eeuw in het bezit van het Brugse Sint-Janshospitaal. De winning werd rechtstreeks door de broeders van het St.-Janshospitaal geëxploiteerd en de opbrengsten werden via de Blankenbergse Vaart, die toen de Grote Ede werd genoemd, naar Brugge gevoerd. ‘Scueringhe’ werd in de loop van de 17de opgesplitst in een Groot en een Klein Schoeringe, waarbij de Schipgracht in het midden van de hoevesite als grens tussen beide fungeerde. Het woonhuis van Groot Schoeringe werd gebouwd in 1629. Tot het einde van de 20ste eeuw bleven de beide winningen eigendom van het O.C.M.W. Brugge. Zij werden dan aan de toenmalige pachters verkocht. Over de geschiedenis van de hoeve zelf is bijzonder veel informatie, verspreid over het OCMW-archief en het Rijksarchief Brugge beschikbaar.
In 1964 was de bergschuur van Groot Schoeringe zo bouwvallig dat beslist werd haar af te breken en ter plaatse een nieuwe te bouwen. Het houten skelet werd naar het Openluchtmuseum van Bokrijk overgebracht waar zij in het Vlaamse gedeelte van het museum in de loop van 1977 werd heropgebouwd. De schuur zoals zij in het Provinciaal Openluchtmuseum Bokrijk werd heropgebouwd, vertoont een aantal verschillen met de oorspronkelijke situatie zoals deze was vlak voor de afbraak in Zuienkerke. Het probleem was immers dat de schuur, zoals zij in Zuienkerke stond, niet meer de originele schuur was. Onder meer had zij in origine geen pannen dak. Die aanpassingen werden in Bokrijk verwijderd en de originele staat werd zoveel mogelijk gereconstrueerd.
Omdat wij de verhalen van Groot Schoeringe in Bokrijk wilden vertellen, zijn wij in het voorjaar van 2005 verschillende keren naar Zuienkerke getrokken om daar de sympathieke familie Versyck te interviewen en zo de bezoekers de mogelijkheid te schenken de schitterende schuur met de hoeve uit Zuienkerke te ontdekken, hierover informatie te verzamelen en zich onder te dompelen in de verhalen van de laatste bewoners. Gerard Versyck was er tot 1990 boer. Oude familiefoto’s, het hoeveboek vanaf 1941 en de teeltplannen vanaf 1969 hadden zij nog allemaal bewaard. De familie Versyck heeft ondertussen met veel liefde de historische hoeve waarop zij hun hele leven hebben geboerd, gerestaureerd. Toen ik er enige tijd geleden nog eens met de fiets passeerde, de geur van de Uitkerkse polder vermengd met die van de zee in de neus , passeerden tegelijk de mooie herinneringen aan die tijd!