‘Riemst zet Romeins verleden in de kijker met Via Belgica’, zo las ik in een bericht van 3 november op de website van VRTnws. Voldoende reden dus om na een weekendje Parijs gezwind op mijn gravelbike de zogenaamde Via Belgica tussen Tongeren en Maastricht dwars door Riemst eens af te fietsen. Voor wie het nog niet weet, hier liggen de mooiste stukken onverhard bewaard. Zij verwijzen zo nog naar de 17de-eeuwse toestand van de Romeinse weg die zich door het landschap slingert.
Na het verschijnen van mijn boek ‘De Romeinse heerbaan. De oudste weg door de Lage Landen’ (Sterck&De Vreese) en het dossier ter bescherming van de Romeinse weg als archeologisch monument bij de heer Matthias Diependaele, Vlaams minister van Onroerend Erfgoed, zou het fantastisch zijn indien de gemeente Riemst eindelijk het tracé van deze weg voor een ruim publiek toeristisch zou ontsluiten. En in het bericht lezen wij dat Riemst drie bijzondere rustbanken heeft geïnstalleerd om wandelaars langs de nieuwe langeafstandswandeling “Via Belgica’ te gidsen. "We willen voorbijgangers laten proeven van het Romeinse verleden." “Dankzij de “Via Belgica” wordt de Romeinse heirbaan weer wat zichtbaarder.”
Maar de teleurstelling volgde al snel. Etappe 1 tussen Elderenweg en Billerweg/Peperstraat, Riemst-Millen, alleen een zwart bankje zonder uitleg. Etappe 2 tussen de Valmeerstraat en het kruispunt van de Tongersesteenweg met de Kruisherenstraat, geen bankje. Etappe 3 het mooiste stuk aan de Burgemeester Marreslaan, Vlijtingen, geen bankje. Etappe 4 aan het Albertkanaal eindelijk een bankje achter een gracht. Maar afgezien van een algemene tekst over de Romeinse weg Keulen-Maastricht-Tongeren-Boulogne ging de tekst daar niet over de Romeinse weg die ter plaatse aanwezig is, wel over een tumulus die daar niet meer te zien is. Waar de twee overige bankjes staan moet ik nog eens uitvissen. Ze staan in ieder geval niet langs de oude heerbaan. O ja, er is ook een Via Belgica fietsroute in Riemst die het klaar speelt de Romeinse weg twee maal over te steken, maar voor de rest geen meter aandoet.
In mijn boek 'De Romeinse heerbaan. De oudste weg door de Lage Landen' pleit ik sterk voor een effectieve bescherming van de laatste stukken Romeinse weg die ons resten. Een goede promotie hiervoor kan door het nog bewaarde tracé van deze weg effectief in te passen in duurzaam toerisme waaronder het wandel- en het fietstoerisme. In Italië, Frankrijk, Portugal en Spanje bestaan hiervan prachtige voorbeelden die de Romeinse wegen zelf als route promoten! Laat ons hopen dat mijn boek over “De Romeinse heerbaan” de nodige argumenten aanreikt om hier hetzelfde te doen en de Romeinse weg zo veilig te stellen. Laat ons er echt werk van maken!